Нарадзілася Марыя Уладзіміраўна ў в. Падлессе Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці. Скончыўшы ў 1957 годзе сярэднюю школу, яна паступіла ў Мінскі дзяржаўны педагагічны інстытут імя М. Горкага (цяпер – Беларускі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт імя М. Танка).
Адразу пасля заканчэння інстытута першым месцам працы юнай Марыі стала Высокаўская гарадская бібліятэка ў Камянецкім раёне Брэсцкай вобласці. Цудоўныя прафесійныя веды і адказны падыход да справы дазволілі ёй неўзабаве ўзначаліць гэтую бібліятэку.
У 1963 годзе Марыя Уладзіміраўна пераехала на пастаяннае месца жыхарства ў г. Мінск. Да таго, як лёс прывёў М.У. Сокал у Дзяржаўную бібліятэку БССР імя У.І. Леніна (цяпер – Нацыянальная бібліятэка Беларусі), яна працавала загадчыцай абанементам публічнай бібліятэкі № 12, бібліёграфам у Рэспубліканскай навукова-педагагічнай бібліятэцы, старшым бібліёграфам у Мінскай цэнтральнай гарадской бібліятэцы імя Я. Купалы.
З красавіка 1976 года Марыя Уладзіміраўна была прынята ў Дзяржаўную бібліятэку БССР імя У.І. Леніна на пасаду старшага рэдактара навукова-метадычнага аддзела.
Ужо з самага пачатку працы М.У. Сокал праявіла сябе як спецыяліст, які выдатна ведае ўсе тонкасці бібліятэчнай справы.
Тэма кіравання чытаннем розных груп чытачоў была вельмі актуальная ў 1970–1980-я гг. Вялікі практычны вопыт і выдатныя тэарэтычныя веды дазволілі Марыі Уладзіміраўне стаць адным з лідараў гэтага кірунку метадычнай дзейнасці. “Библиотека и пятилетка”, “К 150-летию со дня рождения Л.Н. Толстого”, “Прапаганда беларускай літаратуры ў масавых бібліятэках рэспублікі” – далёка не поўны пералік выданняў, аўтарам-складальнікам якіх з’яўлялася М.У. Сокал. Яны адрозніваліся сваёй арыгінальнасцю, высока ацэньваліся калегамі: “Яе дапаможнікі вельмі цікавыя, не па шаблоне напісаныя...”.
Заслугі і поспехі Марыі Уладзіміраўны даволі ёміста адлюстраваны ў характарыстыцы, складзенай загадчыцай навукова-даследчага аддзела А.Г. Меламед у 1978 годзе: “Тав. Сокал М.У. валодае добрым стылем і ўмее цікава падаць матэрыял... карыстаецца вялікім аўтарытэтам сярод гарадскіх бібліятэкараў, да яе вельмі часта звяртаюцца за рознымі кансультацыямі работнікі бібліятэк г. Мінска. Яе сур’ёзны падыход да даручанай справы, пачуццё адказнасці набылі ёй павагу сярод работнікаў аддзела…”.
Прафесіяналізм Марыі Уладзіміраўны не застаўся без увагі кіраўніцтва і са студзеня 1979 года яна была пераведзена на пасаду галоўнага бібліятэкара, з кастрычніка 1979 па сакавік 1981 года ўзначальвала сектар па камплектаванні фондаў і кіраўніцтву чытаннем навукова-метадычнага аддзела.
Марыя Уладзіміраўна карысталася заслужаным аўтарытэтам і павагай сярод калег. У 1980 годзе дырэкцыя, партыйнае бюро і мясцовы камітэт прафсаюза бібліятэкі рэкамендавалі яе для паездкі ў Югаславію ў складзе турыстычнай групы Міністэрства культуры БССР.
У 1980–1990-я гады М.У. Сокал курыравала пытанні арганізацыі і развіцця сеткі масавых бібліятэк і таму сістэматычна выступала з дакладамі і кансультацыямі на рэспубліканскіх, абласных і гарадскіх семінарах бібліятэчных работнікаў, па заданні Міністэрства культуры БССР выязджала ў камандзіроўкі для аказання метадычнай дапамогі бібліятэкарам.
Багаты практычны вопыт, цудоўнае веданне тэарэтычных пытанняў бібліятэказнаўства, прафесійны падыход да вырашэння актуальных праблем бібліятэчнага абслугоўвання насельніцтва – усе гэтыя якасці дазвалялі Марыі Уладзіміраўне выдатна спраўляцца з няпростай і адказнай працай па падрыхтоўцы метадычных дапаможнікаў, аналітычных выданняў, у якіх яна абагульняла інавацыйныя напрацоўкі і давала практычныя рэкамендацыі па іх укараненні.
“Пути привлечения населения в массовые библиотеки республики”, “Бібліятэка ў структуры вольнага часу насельніцтва”, “Сацыяльна-псіхалагічныя аспекты бібліятэчнай работы” – гэтыя і іншыя выданні М.У. Сокал атрымалі вялікі водгук у бібліятэкараў краіны.
Аўтарству Марыі Уладзіміраўны належаць і разнастайныя аналітычныя матэрыялы аб дзейнасці публічных бібліятэк рэспублікі: “Городские библиотеки Белоруссии: анализ состояния работы и методические рекомендации”, “Государственные массовые библиотеки БССР: анализ работы централизованных библиотечных систем и методические рекомендации” і інш.
Прафесійныя дасягненні М.У. Сокал адзначаны Ганаровай граматай Міністэрства культуры СССР і ЦК прафсаюза работнікаў культуры, знакам “Пераможца сацыялістычнага спаборніцтва за 1975 год”, значком “Актыўны прапагандыст кнігі”.
Марыя Уладзіміраўна працавала ў Нацыянальнай бібліятэцы да 2005 года.
Калектыў Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі ад усёй душы віншуе Марыю Уладзіміраўну з юбілеем і жадае ёй моцнага здароўя, дабрабыту, невычэрпнай энергіі, пазітыўных эмоцый і яркіх уражанняў!
Матэрыял падрыхтаваны навукова-даследчым аддзелам бібліятэказнаўства.
Аб ветэранах і супрацоўніках Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі чытайце ў рубрыцы навін “Партрэты: Гісторыя бібліятэкі ў асобах”.
