Калі пра выданні мінулага месяца можна было казаць, што іх чакае магчымы камерцыйны поспех, бо яны накіраваны на максімальна шырокую аўдыторыю (два з іх адносіліся да дзіцячай літаратуры, што адразу павышае шанцы кнігi на папулярнасць), то кнігі гэтага месяца будуць больш цікавыя спецыялістам у вузкіх сферах літаратуразнаўства і даследаванняў сучаснага этапу развіцця лічбавых СМІ. Але пачнём агляд з таго, што вядома і блізка ўсім – дзіцячай літаратуры.
Жанна Міус (Усцінава Жанна Віктараўна) – пісьменніца, у якой у Выдавецкім доме “Звязда” выйшла вершамедыя ў дзвюх дзеях “Первоапрельский суп”.
Нарадзілася ў 1976 годзе ў вёсцы Капачы Мсціслаўскага раёна Магілёўскай вобласці. У 1993 годзе з адзнакай скончыла сярэднюю школу, у 1999 годзе – Магілёўскі дзяржаўны ўніверсітэт. Працавала настаўнікам, затым намеснікам дырэктара па выхаваўчай рабоце. Друкавалася ў беларускіх выданнях: “Маладосць” (конкурс “Бацькаўшчына светлая мая”), “Літаратура і мастацтва”, “Настаўніцкая газета”, “Знамя юности”, “Могилёвские ведомости”, “Гаспадыня”, “Вясёлка” і іншых. З 2013 года сябра Саюза пісьменнікаў Беларусі. Аўтар кніг паэзіі “Лунный чай” (2013), “Странные детки” (2018) і прозы “Медвежья принцесса”. З 2017 года актыўна займаецца папулярызацыяй дзіцячай літаратуры ў сацыяльных сетках “ВКонтакте” і “Одноклассники”. Лідары праглядаў: “Мурашки по коже ходили”, “Неуёмные снегождинки”, “Доктораня на диване”, “Неуклюжая лужа”, “Мейкап на папе”, “Залипательный смартфон”. Выдавецкі дом “Звязда” прапанаваў на рэспубліканскі конкурс “Нацыянальная літаратурная прэмія – 2019” у намінацыі “Лепшы твор для дзяцей і юнацтва” зборнік вершаў для дзяцей “Странные детки”.
Новая кніга Жанны Міус – зборнік гісторый пра жыццё і прыгоды вучня чацвёртага класа самай звычайнай школы Колі Справядліўкіна. На першы погляд падаецца, быццам перад намі чарговая варыяцыя на тэму твораў для дзяцей і падлеткаў у стылі “Денискиных рассказов”, дзе рэчаіснасць сама па сабе вельмі цікавая, а прыгоды чакаюць нават у звычайным гатаванні кашы, але насамрэч Жанна Міус абрала іншы пункт гледжання на дзяцінства. Яе герой можа знайсці прыгоды ў нашай рэчаіснасці, але разам з тым ён валодае здольнасцю прыдумляць уласны сусвет, у якім дзіцячыя нягоды сядзяць замест звяроў у клетках, а на языку ў Федзі пасля таго, як ён схлусіў, вырастае дрэва. Менавіта такiя напаўфантастычныя моманты (і чытач, і нават сам герой разумеюць, што гэта толькі фантазіі) з’яўляюцца найбольш яскравымі ў кнізе. Малюнкі Святланы Стахоўскай узмацняюць уражанне ад фантастычных прыгод.
Другая кніга – манаграфія Аляксандра Градзюшкі, якая мае назву “Региональные медиа в цифровой среде”.
Аляксандр Аляксандравіч Градзюшка – кандыдат філалагічных навук, дацэнт кафедры перыядычнага друку і вэб-журналістыкі факультэта журналістыкі БДУ. Аўтар кніг “Сетевая пресса в системе СМИ” (2005), “Основы журналистики. Организация работы редакции СМИ” (2005), “Основы интернет-журналистики” (2012), “Современная веб-журналистика Беларуси” (2013), “Основы творческой деятельности веб-журналиста” (2019) і больш чым 250 навуковых работ, якія ў асноўным прысвечаны розным аспектам функцыянавання сучасных лічбавых сродкаў масавай інфармацыі і камунікацыі. Аляксандр Градзюшка – выкладчык дысцыплін па вэб-журналістыцы. Уганараваны званнем “Выдатнік друку Беларусі”. Лаўрэат прэміі “Залатое пяро” Беларускага саюза журналістаў. З’яўляецца адным з самых аўтарытэтных экспертаў у галіне лічбавых медыя ў Беларусі. У апошняй на дадзены момант манаграфіі Аляксандра Градзюшкі абагульнены самыя актуальныя тэарэтычныя пошукі і практычныя дасягненні ў галіне лічбавай журналістыкі, прапанавана новае разуменне рэгіянальных СМІ з параўнальнага пункту гледжання і ў глабальным кантэксце, сістэматызаваны і абагульнены вопыт працы лакальных медыя Рэспублікі Беларусь у праекцыі тэхналагічных інавацый, пазначаны тэндэнцыі, а таксама спрагназаваны перспектывы і найбольш аптымальныя стратэгіі ўкаранення інтэрнэт-менеджменту ў сферу рэгіянальных СМІ нашай краіны.
Рэгіянальная журналістыка разглядаецца з розных бакоў: задачы мясцовай прэсы, арганізацыя працы рэдакцыі СМІ ва ўмовах лічбавізацыі, змястоўна-тэматычная структура, аўдыторыя і формы ўзаемадзеяння з ёй, адносіны з заснавальнікамі, работа ў сацыяльных сетках, эканамічная эфектыўнасць, падрыхтоўка і павышэнне кваліфікацыі кадраў з улікам спецыфікі сучасных лічбавых медыя, тэндэнцыі мясцовых СМІ. Усе гэтыя шматлікія аспекты, на думку Аляксандра Градзюшкі, не могуць быць не ўлічаны, бо менавіта яны вызначаюць спецыфіку рэгіянальнай прэсы і яе асноўныя адрозненні ад усіх іншых відаў СМІ. У першую чаргу манаграфія адрасавана навукоўцам у сферы журналістыкі і выкладчыкам, але таксама будзе карысна аспірантам, магістрантам, студэнтам, самім журналістам і кіраўнікам рэгіянальных медыя ды спецыялістам органаў дзяржаўнага кiравання.
Трэцяе выданне – кніга Яўгена Гарадніцкага – манаграфія пад назвай “Чалавек Рэнесансу, Прадвеснік постмадэрну. Мастацкі свет Уладзіміра Караткевіча”, прысвечаная мастацкім асаблівасцям творчага свету аднаго з самых выбітных беларускіх пісьменнікаў ХХ стагоддзя.
Структура манаграфіі класічная, гэта дазваляе разгледзець творчасць класіка з усіх бакоў: пачынаючы ад уплыву некаторых момантаў яго біяграфіі на творчасць і заканчваючы незаўважнымі, але разам з тым важнымі мастацкімі асаблівасцямі, якія вызначаюць папулярнасць твораў Уладзіміра Караткевіча нават у сучаснасці. Пры гэтым аналізуюцца як канкрэтныя лінгвістычныя асаблівасці яго стылю, мастацкія сродкі, што ўжываюцца найбольш часта, так і спецыфіка асобных твораў, іх унікальны свет і ўплыў на беларускую літаратуру. Відавочна, гэтая кніга таксама будзе цікавая ў асноўным спецыялістам, якія вывучаюць ці канкрэтна творчасць Уладзіміра Караткевіча, ці пэўныя тэндэнцыі ў беларускай літаратуры ХХ стагоддзя. Але разам з тым манаграфія – добры спосаб пасля прачытання таго ці іншага твора Уладзіміра Караткевіча (асабліва калі пэўны тэкст разглядаецца ў манаграфіі асобна) паглыбіцца ў дзіўны свет мастацтва. Тым больш што свет гэты, нягледзячы нават на самы падрабязны і скрупулёзны аналіз, усё роўна захоўвае рамантычны складнік.
Аўтар публікацыі: Цімур Вычужанін.
Крыніца: Звязда
