Творчасць родапачынальніка беларускай і польскай опер Станіслава Манюшкі натхняе служыцеляў іншых муз на ўвекавечанне яго вобраза. У Мінску дэманструецца выстава твораў жывапісу, графікі і скульптуры, прысвечаная 200-годдзю з дня нараджэння слыннага кампазітара.
Уражваюць велічныя алейныя партрэты класіка, выкананыя Святланай Урублеўскай і Віктарам Варанкевічам, графічны партрэт, створаны Алесем Марай, трыпціх Рыгора Таболіча.
Разнастайнасць экспазіцыі дадаюць акварэльныя выявы сядзібы сям’і кампазітара ў Убелі пэндзля Міколы Купавы, графічная выява касцёла Святой Ганны ў Вільні, створаная Рыгорам Сітніцам, інсталяцыя Аляксея Фралова “Смілавічы. Камяні, якія гучаць”. Свае працы прадставілі і Марта Шматава, Валянціна Шоба, Кацярына Сумарава.
У зале галерэі мы сустрэліся з вядомым скульптарам Львом Мікалаевічам Гумілеўскім, лаўрэатам дзяржаўнай прэміі БССР, аўтарам бронзавага бюста Станіславу Манюшку, якія глядач можа пабачыць на выставе.
Леў Мікалаевіч – аўтар шматлікіх помнікаў дзеячам культуры Беларусі. Некалькі гадоў таму Лёў Гумілеўскі і яго сын Сяргей выйгралі конкурс на права ўзвядзення помніка Станіславу Манюшку і Вінцэнту Дуніну-Марцінкевічу. Помнік быў адкрыты ў 2016 годзе ў Верхнім горадзе і сёння карыстаецца вялікай пашанай у мінчукоў і гасцей сталіцы.
– Помнік Манюшку і Дуніну-Марцінкевічу быў узведзены побач з ратушай, – распавёў Леў Гумілеўскі. – Манюшка жыў з сям’ёй непадалёку ад плошчы Свабоды, а ў будынку ратушы знаходзілася музычная школа, якую ён наведваў.
Я ўжо шмат гадоў працую над вобразамі нашых вядомых літаратараў, класікаў. – У 1972 г. па нашым з Анатолем Анікейчыкам праекце быў створаны помнік Янку Купалу ў скверы ля яго дома-музея. Працаваў я над вобразам Кірылы Тураўскага, які паўстаў у Гомелі.
Шмат маіх скульптур упрыгожваюць Нясвіж – выявы Юрыя Нясвіжскага, Мікалая Радзівіла Сіроткі, Яна Марыі Бернардоні і іншых. Справа ў тым, што пасля вайны мне з бацькамі давялося жыць у замку ў Нясвіжы. Міхась Канстанцінавіч Сеўрук, у якога я займаўся ў студыі, далучыў мяне да мастацтва на ўсё жыццё!
Па маёй задуме і з дапамогай майго сына Францішак Багушэвіч паўстаў у Смаргоні, Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч – у Бабруйску, Вацлаў Ластоўскі – у Глыбокім, кампазіцыя “Балет” з’явілася паблізу Вялікага опернага тэатра ў Мінску. Для Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі я выканаў трыпціх “Сказанне пра Нясвіж”. Зараз працую над вобразам Ларысы Геніюш.
Выстава, прысвечаная Станіславу Манюшку, будзе доўжыцца да 4 жніўня ў Гарадской мастацкай галерэі твораў Леаніда Шчамялёва (вул. Рэвалюцыйная, 10).
Гутарыла Эла Дзвінская, фота аўтара.
Матэрыял падрыхтаваны аддзелам суправаджэння інтэрнэт-партала.
Да 200-годдзя з дня нараджэння Станіслава Манюшкі Нацыянальная бібліятэка Беларусі падрыхтавала віртуальны праект "Музычны рамантык з Міншчыны".
