З 13 па 30 мая ў зале беларускай літаратуры (пам. 205) праходзіць юбілейная выстаўка «Крылатае слова “Тараса…”», прымеркаваная да 120-годдзя з часу першай публікацыі паэмы «Тарас на Парнасе».
Сатырычна-гумарыстычная паэма «Тарас на Парнасе» з’яўляецца помнікам беларускай літаратуры ХІХ стагоддзя. Напісаная, верагодна, у 1850-я гады, яна доўгі час распаўсюджвалася ў рукапісах. Упершыню была апублікавана як ананімны твор у газеце «Минский листок» (№ 37, 16 мая 1889 г.). Адначасова са з’яўленнем паэмы ўзнікла складаная праблема яе аўтарства. Твор прыпісвалі В. Дуніну-Марцінкевічу, А. Вярыгу-Дарэўскаму, В. Равінскаму, К. Вераніцыну. Шмат даследчыкаў: Е. Раманаў, І. Бас, Э. Садоўнічы і інш. – займаліся гэтым пытаннем. І толькі дзякуючы намаганням гісторыка-літаратуразнаўца Г.В. Кісялёва адшуканы найбольш верагодны аўтар знакамітай паэмы. На думку даследчыка, аўтарам «Тараса на Парнасе» трэба лічыць Кастуся Вераніцына (1834–1904).
На выстаўцы, якая складаецца з двух раздзелаў, прадстаўлена каля 60 дакументаў. У раздзеле «Жывое слова сатыры» экспануюцца выданні славутай паэмы з 1896 па 2008 г., ад ананімнага твора да аўтарскага. Тут жа прадстаўлены пераклады паэмы на англійскую, балгарскую, іспанскую, нямецкую, польскую, рускую і ўкраінскую мовы, сабраныя ў выданні «Класіка: В. Дунін-Марцінкевіч. Пінская шляхта; К. Вераніцын. Тарас на Парнасе» (2008), укладальнікам якога з’яўляецца Я. Янушкевіч.
Другі раздзел «Пошукі забытага імя» адлюстроўвае праблему вяртання імя таленавітага аўтара паэмы «Тараса на Парнасе» – Кастуся Вераніцына. Некалькі дзесяцігоддзяў Г.В. Кісялёў прысвяціў гэтаму пытанню. Яго даследванні паэтапна адлюстроўваліся ў манаграфіях «Загадка беларускай “Энеіды”» (1971), «Пошукі імя» (1978), «Разыскивается классик…» (1989), «Ад Чачота да Багушэвіча» (2003), «Жылі-былі класікі: хто напісаў паэмы “Энеіда навыварат” і “Тарас на Парнасе”» (2005). Кнігі Г.В. Кісялёва прадстаўлены ў раздзеле асобным блокам.
Кантактны тэлефон: 293-27-16.
 |
 |
 |
