Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы сёлета адкрывае 100-ты тэатральны сезон, а 100 гадоў таму, 17 верасня 1919 г., на старонках газеты “Звон” з’явіўся артыкул пра аднаўленне дзейнасці тэатра ў Мінску падчас польскай улады.
У выкананні маладых аматараў-артыстаў з Таварыства працаўнікоў беларускага мастацтва была паказана п’еса Янкі Купалы “Паўлінка”.
Запрашаем пазнаёміцца з уражаннямі сучасніка ад спектакля:
Знаёмы. Беларускі тэатр / Знаёмы // Звон. – 1919. – 17 верас. – С. 4.
Таварыства працаўнікоў беларускага мастацтва было створана ў верасні 1919 г. у Мінску ва ўмовах польскай акупацыі замест тэатральнага гуртка “Маладзік”, які дзейнічаў з лета 1919 г. Зарэгістравана польскай адміністрацыяй у якасці юрыдычнай асобы. Сядзіба таварыства месцілася ў “Беларускай хатцы”. Складалася з 4 секцый: драматычнай (12 чал., рэжысёр – У. Галубок), харавой (Беларускі хор пад кіраўніцтвам У. Тэраўскага – каля 35 чал.), музычнай (7 чал.) і літаратурна-выдавецкай. За паўгоддзе дзейнасці таварыства дало больш за 30 спектакляў, харавых і музыкальных канцэртаў, паміж якімі раз у тыдзень ладзіліся т. зв. народныя мастацкія прадстаўленні па зніжаным кошце білетаў. У рэпертуары п’есы Я. Купалы, Ф. Аляхновіча, У. Галубка, Я. Коласа, А. Іванова, М. Чарота і інш., народная і аўтарская харавая музыка і спевы. Пры падтрымцы арганізацыі ў маі 1920 г. у Баранавічах створаны культурна-асветны гурток “Прамень”. Таварыства падрыхтавала да выдання каля 20 рукапісаў новых сцэнічных твораў. Падтрымлівала сувязь са слуцкай арганізацыяй “Папараць-кветка”, з беларускімі культурна-асветнымі гурткамі Вільні, Гродна, Бабруйска, Барысава і інш. Спыніла дзейнасць у канцы 1920 г. У ліку актыўных членаў таварыства: У. Фальскі, А. Александровіч, М. Міцкевіч, С. Станюта, Я. Рамановіч, В. Адамовіч, К. Ламака, К. Пуроўскі і інш.
Матэрыял прадастаўлены інфармацыйна-аналітычным аддзелам.
