Раіса Васільеўна нарадзілася ў 1932 годзе ў сяле Вышняе Кабылле (сёння – вёска Калінаўка) Даўжанскага раёна Арлоўскай вобласці ў сялянскай сям’і. У 1939 годзе дзяўчынка пайшла ў школу, але праз падзеі Вялікай Айчыннай вайны заканчвала навучанне ўжо ў Бярэзінскім раёне Мінскай вобласці.
У 1949 годзе Раіса паступіла на бібліятэчны факультэт Мінскага дзяржаўнага педагагічнага інстытута імя М. Горкага (сёння – Беларускі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт імя М. Танка). Пасля паспяховага заканчэння ВНУ ў 1953 годзе яна была накіравана на пасаду інспектара па бібліятэках у Баранавіцкае абласное ўпраўленне культуры, праз год – ва ўпраўленне культурна-асветніцкіх устаноў Міністэрства культуры БССР.
У сувязі з рэарганізацыяй упраўлення з 1959 года Раіса Васільеўна была пераведзена на пасаду старшага бібліятэкара аддзела абслугоўвання ў Дзяржаўную бібліятэку БССР імя У.І. Леніна (сёння – Нацыянальная бібліятэка Беларусі).
У сваіх успамінах Р.В. Казлова пазней напіша: “Самае каштоўнае для мяне – гэта фонды бібліятэкі і каталогі. І людзі. Усіх сваіх сяброў набыла ў бібліятэцы. Людзі ў бібліятэцы былі добрыя [...] памятаю некаторых чытачоў [...]. Прыходзіў у бібліятэку вядомы медык Шадурскі, афтальмолаг Аўсяннікаў. Кантынгент чытачоў быў вельмі цікавы”.
З 1963 года на працягу наступных шаснаццаці гадоў Раіса Васільеўна працавала ў аддзеле апрацоўкі і каталогаў: “Праца ў генеральным каталогу мне падабалася. Я гады тры ці чатыры адна ў каталогу дзяжурыла. Увесь працоўны дзень”, – успамінала яна аб гэтым адрэзку свайго прафесійнага шляху.
1968 год
З 1 кастрычніка 1969 года Раісу Васільеўну перавялі на пасаду рэдактара, праз год – старшага рэдактара аддзела. Цудоўныя веды ў галіне бібліяграфіі дазволілі ёй паспяхова кіраваць групай апрацоўкі абавязковых экзэмпляраў дакументаў. Маючы вялікі досвед працы ў бібліятэчнай галіне, Р.В. Казлова ахвотна дзялілася ім з супрацоўнікамі бібліятэкі, цярпліва і ўважліва вучыла маладых спецыялістаў.
Аддзел апрацоўкі і каталогаў.
Раіса Васільеўна трэцяя злева ў ніжнім шэрагу
З 1974 года Раіса Васільеўна ўзначаліла сектар каталагізацыі і арганізацыі алфавітных каталогаў свайго аддзела, а праз 5 гадоў была пераведзена на пасаду загадчыцы аддзела рэзервова-дублетных фондаў і рэспубліканскага кнігаабмену.
З матэрыялаў асабістай справы: “Тав. Казлова Р.В. з’яўляецца спецыялістам бібліятэчнай справы вышэйшай кваліфікацыі, мае высокія прафесійныя веды і вялікі стаж практычнай працы. Выдатна ведае фонды бібліятэкі, каталогі і запыты чытачоў. Гэта дапамагае ёй на высокім узроўні шырока выкарыстоўваць дублетную і няпрофільную для Дзяржбібліятэкі літаратуру ў працы па камплектаванні галіновых і масавых бібліятэк рэспублікі. Асаблівую ўвагу надае ўліку, упарадкаванню і адлюстраванню ў даведачным апараце аддзела рэзервовых фондаў ДБ БССР”.
Прымала ўдзел Раіса Васільеўна і ў навукова-даследчай працы па вывучэнні асноўнага і падсобнага фондаў бібліятэкі, вынікамі якой дзялілася на канферэнцыях і семінарах.
Для атрымання аператыўнай інфармацыі аб наяўнасці ў бібліятэках рэспублікі літаратуры, якая не выкарыстоўваецца, аптымізацыі працэсаў камплектавання, паляпшэння складу фондаў і павышэння эфектыўнасці іх выкарыстання аддзел абменна-рэзервовых фондаў Дзяржаўнай бібліятэкі БССР з 1980 года на працягу сямі гадоў штогод рыхтаваў “Зводны паказальнік прапаноў абменных фондаў навуковых бібліятэк БССР”, пастаянным складальнікам якога з’яўлялася Раіса Васільеўна Казлова.
У 1988 годзе яна пайшла на заслужаны адпачынак, прысвяціўшы галоўнай бібліятэцы краіны без малога трыццаць гадоў прафесійнага жыцця.
Шматгадовая плённая праца і высокі прафесіяналізм Раісы Васільеўны не раз былі адзначаны ўзнагародамі рознага ўзроўню: значком “За выдатную працу”, Ганаровай граматай Міністэрства культуры СССР і БССР, Ганаровай граматай Міністэрства культуры БССР і БРК прафсаюза работнікаў культуры, неаднаразова яе імя заносілася на Дошку гонару бібліятэкі.
Раіса Васільеўна была энергічным і творчым супрацоўнікам, вялікае кола яе прафесійных абавязкаў ніколі не было перашкодай для актыўнага ўдзелу ў грамадскім жыцці бібліятэкі: яна абіралася ў мясцовы прафсаюзны камітэт, узначальвала грамадскі аддзел кадраў і г.д.
Р.В. Казлова адрознівалася сваёй прынцыповасцю, сціпласцю і добразычлівасцю. “Раіса Васільеўна – чалавек без узросту, маладая душой. Побач з ёй заўсёды адчуваеш сябе спакойна і абаронена. Яна выслухае, і навучыць, і дапаможа”,– з цеплынёй і ўдзячнасцю ўспаміналі пра яе калегі.
Матэрыял падрыхтаваны навукова-даследчым аддзелам бібліятэказнаўства.
Пра ветэранаў і супрацоўнікаў Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі чытайце ў рубрыцы "Партрэты: гісторыя бібліятэкі ў асобах".
