Кніжная серыя выдавецтва “Мастацкая літаратура” “100 вершаў” папоўнілася новым зборнікам.
“І кожны дзень – гарачы вырайСёлета паэтэсе Яўгеніі Янішчыц споўнілася б 70 гадоў. Усяго толькі семдзесят!.. А яна пайшла з жыцця, пакінуўшы шчырыя, шчодрыя на краскі вершы, аж у 1988 годзе. Пайшла, лічы, зусім маладой. І паспела за адведзены ёй час прывязаць да ўласных адкрыццяў чытача. Была адзначана калегамі, уладамі, атрымала Дзяржаўную прэмію Рэспублікі Беларусь, прэмію Ленінскага камсамола Беларусі, была і застаецца найвялікшай зоркай беларускай нацыянальнай паэзіі.
Здзіўленняў, радасці, клапот.
Так я іду на голас ліры,
Дзе ўсё – фантазія, палёт.
Які зайздросны свет паэта –
З нябачных промняў вобраз ткаць,
І – заміраць на схіле лета,
І ў вольным слове ўваскрасаць!”.
Жыццё, дакладней – сыход з жыцця фізічнага, Яўгеніі Янішчыц абрамляюць розныя легенды. І ўсе яны нічога не вартыя, калі гартаеш кнігу вершаў і трапляеш у палон вынайдзеных, заўважаных паэтэсай слоў. Калі яе сардэчныя рытмы кранаюць і твае душу і сэрца.
Ты пакліч мяне. Пазаві.Кнігу “Кахання сад і ластаўка вясны” ўклаў паэт і галоўны рэдактар выдавецтва “Мастацкая літаратура” Віктар Шніп. Ілюстрацыямі да зборніка служаць рэпрадукцыі карцін мастака Мікалая Казакевіча. Рыгор Бярозкін у рэцэнзіі на першую кнігу паэтэсы напісаў: “Першая кніга – кніжка ясная, свежая, росная, быццам тая раніца, з якое яна, Жэня Янішчыц, і выбегла (іменна выбегла) у літаратуру...” Відаць, у лістападзе 2018 года пройдуць самыя розныя святочныя мерапрыемствы ў знак 70-годдзя Яўгеніі Янішчыц. Будзем спадзявацца, што з'явяцца яшчэ і новыя кнігі таленавітай паэтэсы. А ў тым, што яе паэзія застанецца ў лёсе беларускага народа на стагоддзі, сумнявацца не даводзіцца.
Там заблудзімся ў хмельных травах.
Пачынаецца ўсё з любві,
Нават самая простая ява.
І тады душой не крыві
На дарозе жыцця шырокай.
Пачынаецца ўсё з любві...
Аўтар публікацыі: Мікола Берлеж.
Крыніца: Звязда
