У зале дакументаў па мастацтве (пам. 306) чытачоў чакае новая экспазіцыя, прысвечаная дзеячам беларускага мастацтва, якія адзначаюць юбілеі і дні нараджэнні ў жніўні.
Час, калі ў мяне нешта не атрымліваецца, я люблю найбольш. Таму што тады маю найлепшы вынік. Чым больш няўдач, тым больш поспехаў. Калі пасля промаху шукаеш новы ход – што адбываецца?.. Ты нібы прыўздымаеш сябе над зямлёй. І табе адкрываецца шлях…
Менавіта так лічыць жывапісец, графік і педагог, сябра Беларускага саюза мастакоў, уладальнік медаля Францыска Скарыны Аляксандр Ксяндзоў, які на кожным этапе сваёй творчасці непазнавальны і новы. Нечаканасць, змены почырку, перманентныя пошукі і ўдасканальванні, мастацтва як выратаванне і паратунак ад дэпрэсіі характарызуюць асобу гэтага эксцэнтрычнага і надзвычай цікавага мастака. Аляксандр Паўлавіч змог перамагчы цяжкую хваробу, фактычна вярнуўся да жыцця, застаўся аптымістам і зноў паглыбіўся ў творчасць, займаючыся якой адчувае сябе па-сапраўднаму шчаслівым чалавекам.
Экспазіцыя, прымеркаваная да 70-годдзя жывапісца, пазнаёміць з рэпрадукцыямі яго кніжных ілюстрацый, тэматычных карцін, нацюрмортаў і партрэтаў, сярод якіх “Дзіяна”, “Чаканне. Партрэт жонкі”, “Чырвонае віно”, “І той год прайшоў…”.
Аляксандр Ксяндзоў з’яўляецца лідарам ню-арта ў беларускім мастацтве – жанру, які адлюстроўвае прыгажосць і эстэтыку аголенага чалавечага цела. Выстаўка дазваляе пабачыць асобныя ню майстра, дзе ён апявае пачуццёвасць і жаноцкасць, параўноўвае дам з пярлінкамі, кожная з якіх мае непаўторную форму.
Прыемна адзначыць, што ацаніць майстэрства Аляксандра Ксяндзова ў нашай бібліятэцы можна не толькі з кніг і выяўленчых дакументаў, але і пабачыўшы арыгінальны твор мастака: на кальцавым калідоры 1-га паверха “алмаза ведаў” знаходзіцца яго трыпціх “Захавальніцы” (2006). Выкананы ў тэхніцы ляўкас, ён адлюстроўвае тры вобразы: жанчыну-маці, жанчыну-воіна і жанчыну-дзяржаўнага дзеяча.
Яе цудоўныя габелены паведамляюць “аб сонцы і зорках, аб легендах Мядзельшчыны і Свіцязі, аб святочнай ночы і трапяткім абуджэнні, аб нераскрытай жыццёвай энергіі і нясцерпным болі чалавечых драм, аб апошнім восеньскім лісці і першых вясновых надзеях”, – так натхнёна і паэтычна ахарактарызваў творчаць гэтай мастачкі вядомы мастацтвазнавец Барыс Крэпак. 25 жніўня 80-годдзе адзначыць таленавіты майстар дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва, графік, сябра Беларускага саюза мастакоў Ніна Пілюзіна.
Ніна Васільеўна працуе ў тэхніках габелену, батыку, а таксама стварае вельмі тонкі акварэльны жывапіс, які некалі высока ацаніла сама Алена Аладава, былы дырэктар Нацыянальнага мастацкага музея, бліскучы эскперт у мастацтве. Надзвычай шматгранны майстар, нягледзячы на розныя тэхнікі, Ніна Пілюзіна ўсё ж аддае перавагу менавіта габелену, хоць і лічыць яго адным з найбольш складаных тэхнік у выяўленчым мастацтве. Так, яна з’яўляецца аўтарам двух вялікіх габеленаў Палаца Рэспублікі, за якія разам з іншымі калегамі была ўдастоена Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь. У 2010–2011 гадах Ніна Васільеўна кіравала працай над паўторам унікальнага габелена XVII стагоддзя (арыгінал захоўваецца ў Польшчы), прысвечаным Мікалаю Радзівілу Чорнаму, для Нясвіжскага палацава-паркавага ансамбля. Безумоўна, сваёй творчасцю Ніна Пілюзіна значна пашырыла межы магчымага ў тэкстылі.
На выстаўцы прадстаўлены рэпрадукцыі габеленаў Ніны Пілюзінай: “Пасля прарыву”, “Творчы шлях Якуба Коласа”, “Навука аб зорках (партрэт сястры)”, “…Мёртвым лягчэй, нясцерпна жывым, што мёртвых у сэрцы нясуць… (Уладзімір Караткевіч)” і іншыя. Наведвальнікам выстаўкі прадастаўляецца магчымасць пабачыць рэпрадукцыі батыкаў і акварэльнага жывапісу мастачкі – твораў, якія экспануюцца больш рэдка. Дапаўняюць “вобраз Ніны Пілюзінай” на нашай экспазіцыі артыкулы пра яе, напісаныя не менш таленавітымі і вядомымі мастацтвазнаўцамі: Ларысай Фінкельштэйн, Яўгенам Шунейкам і Наталляй Шаранговіч.
У канцы жніўня 80-годдзе адзначыць мастацтвазнавец, педагог, мастак, лаўрэат прэміі “За духоўнае адраджэнне” Рыгор Шаура. Пачынаючы з 1977 года і да гэтага часу, ён працуе ў Беларускім дзяржаўным універсітэце культуры і мастацтваў, дзе рэалізаваўся як навуковец і выкладчык. Па ініцыятыве Рыгора Фёдаравіча з 1990 года ў навучальнай установе пачалася падрыхтоўка студэнтаў па спецыялізацыі “народныя рамёствы”. Пазней, дзякуючы намаганням педагога, упершыню ва ўстанове вышэйшай адукацыі Беларусі была створана кафедра народнага дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва, якая паспяхова працуе і зараз.
Разам з кіраўніцтвам кафедрай, навуковай і выкладчыцкай дзейнасцю Рыгор Фёдаравіч займаецца і ўласнай творчасцю. На выстаўцы прадстаўлены рэпрадукцыі лінагравюр, а таксама алейнага жывапісу і акварэлей мастака, у якіх ён тонка адлюстраваў станы прыроды ў розныя поры года, увасобіў вобраз роднай Лепельшчыны, дзе нарадзіўся і вырас.
Экспазіцыя пазнаёміць з выданнямі і артыкуламі пра Рыгора Шауру, напісанымі яго калегамі, а таксама цэлай панарамай яго ўласных даследаванняў: навуковымі манаграфіямі, прысвечанымі творчасці беларускіх мастакоў, народнаму выяўленчаму і дэкаратыўнаму мастацтву Беларусі. Выстаўка дэманструе і вучэбна-дапожныя выданні, распрацаваныя Рыгорам Фёдаравічам, якія будуць карысныя для студэнтаў мастацкіх навучальных устаноў, будучых беларускіх мастакоў.
Мы ў Instagram.
Фотаздымкі бібліятэкара першай катэгорыі Жанны Шавель.
На афішы – трыпціх “Захавальніцы” Аляксандра Ксяндзова.
Матэрыял пададзены аддзелам абслугоўвання спецыялізаванымі фондамі.