16 чэрвеня ў Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі адбылася творчая гасцёўня “Палітра свабодных гукаў”.
У ёй узяла ўдзел руская вакалістка з Санкт-Пецярбурга Галіна Парфёнава, у выкананні якой прагучалі вакальныя абертонныя імправізацыі і сярэдневяковыя песнапенні. Падчас мерапрыемства была прадстаўлена інфармацыя пра тэхніку абертонных спеваў.
У праграме творчай гасцёўні прагучалі кампазіцыі з апошняга зборніка медытацыйных кампазіцый “Sfumato” Галіны Парфёнавай і грэка-амерыканскага флейтыста Дземетрыуса Спанеаса. Быў паказаны відэафрагмент іх сумеснага выступлення ў Санкт-Пецярбургу.
Спявачка Галіна Парфёнава прадстаўляе праграмы канцэртаў і майстар-класаў у Расіі і Еўропе. Яна з’яўляецца заслужаным выкладчыкам Балтыйскай педагагічнай акадэміі, дыпламантам першай ступені Міжнароднага конкурсу “Сучасная сусветная культура і мастацтва – 2010” за унікальныя аўтарскія распрацоўкі пры рабоце з гукам і голасам, а таксама за вялікі ўклад у справу гарманічнага развіцця чалавека. У яе творчасці спалучаюцца еўрапейскія сярэдневяковыя спевы, візантыйская і старажытнаруская царкоўныя традыцыі ў спалучэнні з тэхнікай абертонных спеваў.
Падчас гучання мелодый некаторыя госці мерапрыемства адлюстравалі на паперы сваё ўспрыняцце дадзенай музыкі.
Абертоны – гэта дадатковыя высокачастотныя прыгукі, якія ўзнікаюць у спектры кожнай ноты ў момант гучання. Менавіта яны надаюць тэмбральнай афарбоўцы голасу непаўторнасць.
З даўніх часоў абертонныя спевы выкарыстоўваліся ў малітвенных практыках. Веданне абертонаў можна выявіць не толькі на Усходзе, дзе абертонная тэхніка спеваў захавалася найбольш поўна, але і на Захадзе ў грыгарыянскіх манодыях, у візантыйскіх песнапеннях, у рускім “знаменным” распеве, у народных традыцыях.
У 70–80 гады мінулага стагоддзя ўзнік новаеўрапейскі стыль абертонных спеваў. Сталі з’яўляцца і гарманічныя хоры, якія выконваюць творы з абертонамі, і кампазітары, што эксперыментуюць з абертоннымі гучаннямі.
 |
 |
 |
