З 28 ліпеня па 23 верасня ў зале нотных і аўдыёдакументаў (пам. 305) ладзіцца выстаўка “Жыццё, прысвечанае песні…”, прымеркаваная да 100-годдзя з дня нараджэння беларускага музычнага дзеяча, этнографа, фалькларыста Г.І. Цітовіча (1910–1986 гг).
Заснавальнік і дырыжор народнага хору БССР, народны артыст СССР (1968), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР (1978) Генадзь Іванавіч Цітовіч з’яўляецца аўтарам 12 арыгінальных песень і больш як 60 апрацовак народных мелодый. Многія з іх увайшлі ў залаты фонд беларускага музычнага мастацтва, прызнаны класічнымі, а такія як “Жавароначкі, прыляціце”, “Ой, рана на Івана”, “Рэчанька” сталі музычнымі сімваламі Беларусі.
Плённая дзейнасць Г.І. Цітовіча пачалася з запісу ў першую чаргу бабуліных песень. Потым ім быў зафіксаваны песенны фальклор родных мясцін. Генадзь Цітовіч стаў руплівым , шчырым і высокакваліфікаваным збіральнікам і даследчыкам беларускіх народных песень, іх інтэрпрэтатарам спачатку ў ансамблі “Баян”, а з 1939 г. – у самадзейным Падлескім народным хоры (Ляхавіцкі раён), у 1952–1975 гг. – у Дзяржаўным акадэмічным народным хоры Рэспублікі Беларусь.
Збіральніцкая дзейнасць Г.І. Цітовіча заключалася не столькі ў калекцыяніраванні народных песень, як ў даследаванні іх інтанацыйнага і рытмічнага складу, меладычнай самабытнасці. Для яго было важна перанесці ўсе гэтыя якасці на прафесійную сцэну ў натуральным выглядзе, без змены гукаўтварэння. Нястомны прапагандыст беларускай музычнай культуры, ён глыбока раскрыў жывую, трапяткую душу народнай песні і вывеў яе на шырокія прасторы сусветнага мастацтва.
На выстаўцы прадстаўлены кнігі і артыкулы з перыядычных выданняў пра творчы шлях кампазітара, ноты песень “Беларусь мая”, “Зязюленька”, “Як той Зосі давялося”, “Рэчанька” і іншых, а таксама зборнікі песень “Беларускія народныя песні” (двухгалосныя, 1948), “Апрацоўкі беларускіх народных песень” (1955), “Добры вечар!” (1986), ”Песні шчасця” (1950).