З 22 жніўня па 10 верасня ў зале беларускай літаратуры (пам. 205) праходзіць юбілейная выстаўка “Чалавек вялікай дабрыні”, прысвечаная 90-годдзю з дня нараджэння заслужанага работніка культуры Беларусі Алеся Махнача (1922–2001).
Драматург, празаік, публіцыст, краязнавец Алесь (Аляксандр Іванавіч) Махнач адносіцца да таго пакалення пісьменнікаў, творчы і жыццёвы шлях якіх склаўся пад уражаннем нялёгкіх, але гераічных падзей мінулай вайны. У 1941 г. на пасадзе камандзіра ўзвода ён служыў у Брэсцкай крэпасці і разам з яе абаронцамі раздзяліў усе цяжкасці тых першых дзён вайны. Свае ўражанні ад перажытага адлюстраваў потым у літаратурных творах.
Экспанаты, прадстаўленыя на выстаўцы, сведчаць аб жанравай разнастайнасці пісьменніка. У калейдаскопе яго твораў – п’есы, сцэнкі, камедыі, скетчы, інтэрмедыі, драматычныя, празаічныя і вершаваныя творы, краязнаўчыя і публіцыстычныя нарысы. Многія з іх увайшлі ў зборнікі, некаторыя друкаваліся асобна або ў перыядычных выданнях.
Адкрываецца экспазіцыя першым зборнікам аднаактавых п’ес А. Махнача – “Драматычныя мініятуры” (1956). Працягваюць выстаўку зборнікі: “Перад бурай” (1958, пастаўлены аднайменны тэлеспектакль, 1958), “Аднаактовыя п’есы” (1961), “Да пары збан ваду носіць...” (1963), “Шпачок” (1963, пастаўлена ў 1964), “Усе ідуць у нагу” (1964), “Мы будзем жыць” (1967), “Няхай прыходзяць” (1970), “Маленькія салдаты” (1971), “П’есы” (1974), “Не кажы: мая хата з краю...” (1980), “Няхай красуе жыццё” (1982) і інш.
У наведвальнікаў выстаўкі ёсць магчымасць пазнаёміцца з дакументальнымі аповесцямі А. Махнача “Дзеці крэпасці” (1988) і “Камандзір Усходняга форта” (1991), а таксама з краязнаўчымі зборнікамі нарысаў “Нізок” (1998) і “Забалацце” (2004).
Асобнае месца ў экспазіцыі адведзена творам пісьменніка ў перакладах на іншыя мовы.
Шэраг матэрыялаў выстаўкі раскажа шмат цікавага пра творчы і жыццёвы шлях Алеся Махнача.
Кантактны тэлефон: (8 017) 293 27 16.
 |
 |
 |
 |
